Kvíðalaust

Það bægir frá manni kvíða -

að vita að allt verður í föstum skorðum – líka á morgun

það er ekki vitund spennandi að hafa þetta neitt öðruvísi

hver sem heldur því fram er að ljúga sig kokhraustan

eða réttlæta brostið hjónaband og hruninn heim

eins og það hafi alltaf verið það sem stefnt var að

ætluðum við ekki annars að kanna ný lönd  - áður en það yrði of seint?