Haustregnið streymir af meira hamsleysi en skynsamlegt getur talist
. . og hundurinn fer ekki út ótilneyddur
um miðja nótt vakna ég við gnauð í glugga og vindhljóð undir hurð
Þegar ég lít út í morgunskímu eru fjöllin snævi þakin og hestar standa í höm í snöggum beitarhögum sumarsins.
Seinnipartinn í gær var samt sumarþeyr og maður svitnaði - í föðurlandinu.
Nú er sjórinn úfinn og hálka á Víkurskarðinu
og ég mátti rétt þakka fyrir að komast klakklaust glerhála beygjuna
- "allir á hættu" eins og í bridge - getur maður sagt.
Einhverra hluta vegna duttu mér jarðgöng í hug.